Aykut Türem rotanın girişinde - (Foto: Mustafa Yeşildal)Son yıllarda giderek artan çeşitli zorluk ve nitelikteki rotaları ile bir miks tırmanış bahçesine doğru evrilen Uludağ/ Keşiştepe Kuzey Yüzünde partnerim Mustafa ile evvelden gözümüze kestirdiğimiz yeni bir hattı sonunda bu kış deneyebildik.
İlk denememizi 23-24 Şubat hafta sonunda gerçekleştirdik. Lakin Cumartesi yağışlı ve sisli olan havada çadırda oturduktan sonra, Pazar günü çok da güzel olmayan kar ve buz koşullarında rotadaki ilk denememizi gerçekleştirdik.
Rota girişi - (Foto: Yiğit Tekşen )
Aykut ilk ip boyunda - (Foto: Mustafa Yeşildal )
Mustafa 2. istasyonda - (Foto: Aykut Türem )Keşiştepe’nin klasik hattı olan Volfram Kulvarın girişinin biraz sağından başlayan, dik kulvarımsı/bacamsı yapı idi gözümüze kestirdiğimiz hat.
Şans eseri dağda rast geldiğimiz Çanakkale’den arkadaşımız Koray Cırık ile beraber önce Volfram kulvara girip ısındık. Sonrasında kulvardan geri inip aşağıda bıraktığımız teknik malzemeyi alıp rotaya başladık. İlk istasyon emniyet imkanları kısıtlı olduğu için girişten bir miktar yukarıda kaldı ama aslında bu durum potansiyel bir düşüş için daha iyiydi belki de.
Tırmanacağımız bütün yüzey kar kaplıydı ama kar maalesef ağırlık taşımayacak kadar zayıftı. Bu kar üzerinde hem tırmanmak hem de emniyet almak imkansızdı. Biz de karı sürekli temizleyerek ve ortaya çıkardığımız kayalardan emniyet alarak ve dry-tool tırmanarak ilk ip boyunu tamamladık. Ancak o gün erken dönmemiz gerekliydi ve rotaya da oldukça geç başlamıştık. Bu sebeple bir sikke çakıp geri indik ve hızlıca telesiyej ile aşağıya doğru yollandık.
2. ip boyu girişi - (Foto: Mustafa Yeşildal )
2. ip boyu genel - (Foto: Ali Kayaturan )
2. ip boyu devamı - (Foto: Mustafa Yeşildal )İkinci denemede ise daha hazırlıklı idik. Bir sonraki hafta 2 Mart 2013 günü ilk telesiyeji yakalayıp hızlıca rotanın dibine ulaştık. Kar koşulları yine çok parlak değildi. Tüm yüzey kar kaplıydı ama helva kıvamındaki kar maalesef üzerinde tırmanmaya müsait değildi.
Bizim için artık bir bilinmeyen olmayan ilk boyunu hızlıca geçtik. Yine yüzeydeki karları temizleyip geçen haftadan çalıştığımız ara emniyetleri yerleştirdik. Bu sebeple ilk boyu geçen haftaya göre hızlıca bitti.
Geçen hafta bıraktığımız sikke ve ona eklediğimiz friendlerden oluşan istasyondan sonra ikinci ip boyuna başladım. Küçük bir negatif ile başlayan ikinci ip boyunda, kayayı çokça temizlememe rağmen iyi bir ara emniyet bulamadım. Bu sebeple hemen istasyonun 3-4 metre üzerine sağ tarafa sağlam sayılabilecek bir bıçak sikke çaktım. (Çaktığımızda görece güzel ses verdi ama kayaların da donuk olması sebebi ile aldatıcı olabilir, şayet kullanırsanız mutlak kontrol edin)
Bundan sonra yaklaşık toplamda bir 35 metre kadar ağırlıklı üstü kar kaplı kayada temizlik yaparak bulduğum ara emniyetlerle yükseldim. Sadece son 5 metrede güzel bir sert kartla karşılaştık.
Mustafa 2. ip boyunun başında - (Foto: Ali Kayaturan)
Mustafa 3. istasyona gelirken - (Foto: Aykut Türem)
3. istasyon - (Foto: Ali Kayaturan)35 metre sonunda hemen üzerimizde beliren küçük negatifin altında istasyon aldık. Buradan sonra iki opsiyon vardı. Biri soldan devam eden kısa ters eğimli çatlak ya da negatif yüzeyin sağında bulunan dik etap.
İlk önce sol tarafta bulunan çatlak etabını zorladım. Biraz yükseldikten sonra karı ne kadar temizlersem temizleyeyim bir türlü tatminkar bir ara emniyet noktası bulamadım. Sonunda denemekten yoruldum ve bulduğum küçük bir çatlağa yerleştirdiğim bir mikro friende ağırlığımı verip yukarılardaki karları temizlemeye koyuldum. Belki sağlam bir sikke çakabilir miyim acaba diye debelenirken yerinden fırlayan friend ile ben de boşluğa doğru uçuşa geçtim. Bu kısa 3-4 metrelik uçuş aşağıdaki stopperde sonlandı. Bu koşullarda bu küçük negatifin beni aştığına karar verip düşüşü taşıyan stopperi feda ederek istasyonda bekleyen Mustafa’nın yanına geri döndüm.
Kornişe giriş - (Foto: Ali Kayaturan)
Mustafa son ip boyunu gidiyor - (Foto: Aykut Türem )
Aykut 3. ip boyunda yükselirken - (Foto: Serkan Ertem)Hemen negatifin sağ yanındaki yüzeye yöneldim. Sağlam bir kaç ara emniyet sonrasında yaklaşık 60 derecelik bir kar etabına bağlandı rota. Ancak kaya helva kıvamında olduğu için güven vermiyordu. Biraz daha yükseldim ama kar hala ince ve güvensizdi. Son ara emniyetten bir 3 -4 metre sonra tekrar karı temizledim ve ara emniyet noktası aramaya başladım ama sonuç alamadım. Ama bu arada en azından kramponumu basabileceğim güzel basamaklar belirdi. Bu sayede bir miktar daha yükseldim ve kar daha güvenilir hale geldi. Buradan ipin bitimine kadar emniyetsiz devam ettim ancak buradan tek ip boyu ile kornişin üstüne ulaşamayacağımız aşikardı. Ben de emniyet alabileceğim tek sert kar yapısı olan kornişe doğru yöneldim. Kornişin küçük bir mağara yaptığı yer bana uygun bir istasyon noktası gibi geldi. Tabi bu istasyon noktası bahar aylarında kesinlikle sağlıklı değil.
Kornişin içine girdikten sonra kazmalarımı kara yerleştirdim ve hızlıca Mustafa’yı yukarıya aldım. Mustafa hızını almışken biraz altımdan teğet geçerek kornişin soluna doğru tırmandı ve kornişi geçerek rotayı tamamladı. Bende hızlıca yanına devam ettim.
Topo - (Foto: Ali Kayaturan Çizim: Aykut Türem)
Rota genel - (Foto: Ali Kayaturan)
Rotanın Volfram Kulvardan görüntüsü - (Foto: Ali Kayaturan)Rota kar koşulları sebebiyle tahminimizden çok daha uzun sürmüştü. Hiç beklemeden ve rotaya sevinemeden koşar ayak son telesiyeji yakalamak için aşağıya devam ettik.
Rotanın altında bıraktığımız diğer çantayı kapmak için bir daha kar çukuruna giden Mustafa’nın telesiyejin son koltuğunu yakalamak için kramponlarla attığı son depar ise günün belki de en iyi performansıydı.
Rotayı daha sonra denemek isteyenler için ip boylarının detayı şu şekildedir. Derecelerin hepsi teklif edilen derecelerdir. Bir kaç tekrar sonrasında dereceler daha da netleşecektir.
1. ip boyu: 20 metre M3/M3+
2. ip boyu: 35 metre M5
3. ip boyu: 55 metre M3 / 60 derece kar
4. ip boyu: 40 metre 55 derece kar