Geçtiğimiz ocak ayında Tunç Fındık ve Metin Yılmaz Sivridağ Doğu Yüzü’nde üç yeni geleneksel rota açtılar. Rotaların detaylarını Tunç Fındık’ın kaleminden fotoğraflar eşliğinde yayınlıyoruz. Beğeniyle okumanız dileğiyle…
Bir sefer daha Sivridağ. Süper giden kış havasının da el vermesi ile, dostum Metin Yılmaz ile beraber, Antalya-Sivridağ doğu yüzünde üç adet yeni geleneksel, çok ip boylu rota açtık. Sivridağ’ın doğu yüzü çok geniş bir yüzey ve her türde tırmanış olanağı sağlıyor. Tırmanışlar genelde girişteki ilk birkaç yüz metrede daha sağlam ve güzel yüzeylerde yapılıyor, gerisi yukarılarda setli ve kırıklı bir yapıya dönüyor (istisnalar var elbette). Kaya genelde gayet masif tırmanışlar sundu, ara emniyet ve eğlence ise çok tatmin ediciydi! Ara emniyetler, takozlar haricinde bol kum saati ve takoz geçirilecek kadar küçük deliklerden oluşuyordu. Sikke taşıdık ancak çok gerektiği iki yer haricinde kullanmaya gerek olmadı. Tüm bu rotalarda orta ve büyük telli ve pasif takozlar çok yarayışlı oldu. Objektif riski düşük, tırmanışın keyfi yüksek olması yönünden de hoş rotalar, ama yine de bazı yerlerde çürük, gevşek bloklar var, elimizden gelenleri tırmanırken atıp temizlememize karşın, dikkatli olmak gerek.
Rotaların genel detayları şöyle:
1- ‘Güzel Günler’, 3 ip boyu, 165 metre uzunlukta, V+, VI+ derece zorlukta geleneksel tırmanış (fotoda kırmızı renkli rota hattı), 9 ocak 2011. Bu rota çok güzel, masif ve giderek dikleşen bir su oluklu slab hattını tırmanıp, negatif bir etapla üstteki slaba geçiyor ve şahane bir el çatlağını tırmanarak, bir bacamsı çatlak-kulvardan tırmanışın bittiği büyük sete varıyor. Sağlam kayada zevkli tırmanış, ara emniyet kilit etap olan negatifin dışında çok iyi ve devamlı. Büyük numara telli ve pasif takozlar çok gerekli. Rotanın adı, dağ ve taşta geçen her günün dünyadaki en güzel gün olduğuna ithafen verildi…
2- ‘Taşkıran’, 3 ip boyu, 160 metre uzunlukta, V+, VI+ derece zorlukta geleneksel tırmanış (fotoda sarı renkli rota hattı), 10 ocak 2011. Rota, önceleri kolay bir yüzeyden başlayıp, sonra sağa geçerek çok sağlam masif kireçtaşından bir sırt hattını tırmanarak, son ipte olağandışı sağlam ve zevkli bir yüzey- çatlaktan büyük sete varıyor. Rotanın adı, aşağıdaki Bahçealtı’nda taş kıran ve bazen iletişimimizi etkin olarak engelleyen hayvan dozer operatörüne ithaf edildi!
3- ‘Metalheart’, 2 ip boyu, 140 metre uzunlukta, V+, VI derece zorlukta geleneksel tırmanış (fotoda mavi renkli rota hattı), 11 ocak 2011. Rota aslında 3 ip boyu ama biz 70 metrelik iple iki etapta tırmandığımız için 2 ip oldu. Oldukça devamlı, masif gri kayada tırmanışla, tepedeki büyük sette bitiyor. Rotanın girişindeki dik, zevkli etapta rota girişini belirtmesi için bir sikkeyi çakılı (yarım çakılı) bıraktık. Rotanın adı: metal dinleyen dağcının yoldaşı Accept’in ünlü parçası o gün dilimizdeydi: ‘Metalheart’.
İniş: Büyük sette birleşen her üç rotanın inişi de aynı: Sol cenahta, Öztürk Kayıkçı’nın 2003’te açtığı (3 ip boyu, 100 m civarı, VI+ derece) arası açık boltlu rotaya birleşerek yapıldı. 35 metrelik inişlerle yukarılarda 2 ip boyu çam ağacından, 1 ip boyu da kum saatinden, 2 ip boyu da boltlardan indik. 60 metre çift ipi olanlar daha kolay ineceklerdir.
Ah, işte tadı damakta kalan cinsten çıkışlar… darısı, daha fazlasına, güzel dostlarla paylaşarak ve sağlık içinde!!
Tunç Fındık, ocak 2011
İletişim:tunc [at] tuncfindik.com