26 Mayıs 2017’den, yani Dirtbag filminin ilk çıktığı ve Seattle Bouldering Project, The Mountaineers’da gösterildiği günden bu yana yapıştırmaya kıyamayıp; cüzdanımda taşıdığım “Will belay for food” stickerının kahramanından etrafımdaki birçok insana bahsetmiştim. “Will belay for food” fotoğrafıyla akıllara gelen Fred Beckey Amerika Birleşik Devletleri’nin kuzey batı bölgesinde yaşamış ve hayatı boyunca yılda ortalama 40 ila 50 çıkış gerçekleştirmiş, 1000’den fazla rotanın ilk çıkışına imza atmıştır. Aynı zamanda, Amerikalı tırmanıcılar arasında yaygın olan Dirtbag(1) ünvanlı ilk tırmanıcıdır diyebiliriz.
Seattle’da keşiş gibi yaşayan, kitap yazmak/harita çizmek için köşesine çekilen, ya da keşifleri için aylarca ortadan kaybolan ve kendi isteği ile insanlardan ve medyadan kaçan Beckey, 94 yaşında hayatını kaybedene dek halk tarafından neredeyse tanınmıyordu. Arkadaşları, Beckey’i kendinden bahsetmekten nefret eden huysuz ve lanet biri olarak tanımlardı. Bundan dolayı; aldığı risklere, sayısız zirvelere ve ilk çıkışlarına rağmen dünya çapında birçok tecrübeli dağcının aksine, çok da popüler olmamasının nedeni de bu olsa gerek.
Rota genel görünümü - Esra Kırgöz Arşivi
Can Güner ip inişi sırasında - Esra Kırgöz ArşiviBeckey’nin dağcılık üzerine yazdığı kitaplar, Kuzey Amerika’nın en bilinen ve ulaşımı en zor zirveleri için kesin rehber olarak kabul edilmiştir. Yazdığı ilk kitap “Climber’s Guide to the Cascade and Olympic Mountains of Washington” 1949’ta yayımlandı.
Sonraki kitapları;
- “Guide to Leavenworth rock-climbing areas” (1965)
- “Challenge of the North Cascades” (1969),
- “Cascade Alpine Guide,”birçok basımı olan üç ciltlik bir set,
• Columbia River to Stevens Pass (1973)
• Stevens Pass to Rainy Pass (1977)
• Rainy Pass to Fraser River (1981)
- “Darrington and Index Rock Climbing Guide” (1976)
- “Mountains of North America” (1982),
- “Mount McKinley: Icy Crown of North America” (1993),
- “Range of Glaciers: The Exploration and Survey of the Northern Cascade Range” (2003),
- “Fred Beckey’s 100 Favorite North American Climbs” (2011).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rota Künyesi
Rotanın ismi: SW Face / Beckey Route
Bölgesi: North Cascades Dağları, Washington Eyaleti
Rota Uzunluğu (mt): 150
Toplam ip boyu: 4
Stil: Geleneksel
Genel zorluk derecesi: 6
İlk Çıkış: Hayır
Çıkış Tarihi: 10 Ağustos 2022
Ekip: Esra Kırgöz, Can Güner
Kullanılan teknik malzemeler: Yaylı Takoz (Friend) set, 70 metre tek ip.
20’den fazla senemi geçirdiğim bu coğrafyaya, yani Pacific Northwest’e aşık olduğum için veya çıktığım, aşina olduğum dağlara tutkusunu paylaştığımdan olsa gerek, Fred Beckey’nin asi, özgür, risk almaktan kesinlikle çekinmeyen yapısı hep ilgimi çekmiştir. Tam da bu yüzden, birkaç hafta önce Can (Güner) ile Washington Eyaleti’nde, North Cascades Dağları’ndaki Liberty Bell Kulesi zirvesine klasik Beckey Rotasından çıktık. 7-8 sene önce ilk çıktığım geleneksel çok ip boylu (multi pitch) Beckey Rotasını Can (Güner) ile tekrar etmek beni gerçekten mutlu etti.
Rotanın tarihçesinden kısaca bahsetmek gerekirse; Fred Beckey, Jerry O’Neal ve Charles Walsh ile 27 Eylül 1946 yılında, bu bölgede araç yolunun dahi bulunmadığı bir dönemde, kilometrelerce süren çok uzun bir yaklaşım ile Liberty Bell kulesinin dibine ulaşır. Asıl amaçları kuleyi kuzeyden çıkmak olan üçlü, ellerindeki malzeme ile bu hattın imkânsız olduğunu fark eder ve kulenin güneybatı yüzündeki bugünün Beckey Rotası’nı gözlerine kestirirler. Rotanın ters yöne bakan eğimli (slope) yüzeyleri, bot ile tırmanan Beckey’i en tedirgin eden kısımları olmuştur. Rotanın son 3 metrelik malzeme atmaya uygun olmayan kısmını Beckey, partnerinin omzuna çıkarak tamamlamıştır.
Can Güner rotada - Esra Kırgöz Arşivi
Esra Kırgöz sahnede - Esra Kırgöz Arşiviİlk çıkışından 76 sene sonra girdiğimiz bu özel rotada, biz de ilk ip boyunu ipsiz tamamlayıp, geri kalan 3 ip boyu için ipe girdik. İp boyları yaklaşık otuzar metre ve genel olarak 6 derece zorluğunda.
Bütün ip boylarında kayanın sağlam ve malzemenin çok iyi tutması, boşluk hissinin de ara ara kendini göstermesi, tırmanışın keyfini bir o kadar daha arttırdı. Üç ip boyu bitince önümüze geniş bir set çıktı ve 3 metrelik bir kısa kaya (boulder) problemi ile karşılaştık. Bu kısmı raporlardan, Fred Beckey'in ilk çıkışını yaparken partnerinin omzuna çıkarak geçtiği kısım olarak hatırlıyoruz. Birimiz spotta kalıp burayı da geçerek, 20 metrelik yürüyüş sonrasında zirveye vardık.
İniş: Yine zirvenin güney batı yüzüne bakan kısmından yaklaşık 20 metre ipsiz iniş yaptıktan sonra ağaçtan 30 metre indik, sonrasında tekrar 20 metre ipsiz iniş yapıp, düz ve geniş kaya seti olan kısımdaki boltlu istasyonu bulduk, buradan 30 metre daha inerek bir boltlu istasyon daha bulduk ve son 30 metre ip inişi yaparak zemine indik. 2.5 saat kadar süren yürüyüşün ardından arabaya vardık.
(1) Dirtbag; tırmanış camiasında, paradan, şöhretten uzak, tırmanmaktan başka işi olmayan, kendini ve hayatını dağlara adamış ve serseri tabirini benimsemiş kişilere deniyor. Mutluluğu doğada bulan, kıyafetlerini ikinci el alan, yiyeceklerini gerekirse çöpten çıkaran, paradan tasarruf için çadırda veya araçta kalan bu kişiler genelde kendi yaratıcılıkları ile geçimlerini sağlıyorlar.
Kaynakça:
Nicholson, I. (2012). Washington Pass Climbing
Dave O'Leske, "Dirtbag: The Legend of Fred Beckey", (2017; IMDB Linki).
(*) Kapak Fotoğrafı: climbing.com
İletişim:
Esra Kırgöz
kirgesra[et]gmail[nokta]com