BDK_Banner.jpg

Burası bu kadar slab değildi. Sol yüzeyde çalışmak imkânsız. Çatlak hattından yükselmeli. Ölü ağaca neredeyse 10 metre var. Solundan geçilecek. Baldırlarım yanıyor. Okulda dry tooling çalıştık da bunu hiç hesaba katmadık. Spor tırmanış rotası çalışır gibi ilerliyorum her malzemede dinlenerek. Ölü ağaca kadar 3 malzeme.

Sonrasında kilidin altındaki sette istasyon kuruyoruz. Uğur geliyor. Durmadan devam. 2. ip boyu. Kilit hemen başındayız. 10 metre var yok. Çatlak sağlam, friend(yaylı sıkıştırgaç) güzel çalışır. 1 tane yerleştiriyorum. 2 metre üste 1 tane daha.

Yükseliyorum. Ellerle daha rahat olacak gibi. Kazmalar omuza! Dengesiz bir hamle, küt! Havadar bir iniş. Bu sefer kazmalarla deniyorum. Biraz yukarı uzanmak gerekiyormuş. Ayak denge için sağ duvara. Çatlaktan sonra sağa koşar adım devam. Uğur ip ortası demedi daha. Dedi de ben duymadım ya da. Neyse setin sonuna yeter herhalde. Son 5 sesini duyunca istasyon kuruyorum. Uğur sette gözüküyor. İki buçuk saatte iki ip boyu, düşündüğümüzden çok daha hızlıyız. Biraz rahatlayabiliriz. Yeme içme vakti. İpin kafası karışıyor bu sırada. Yarım saat düzeltmeye uğraşıyoruz.

Toz karla boğuşmak sinir bozucu, kazma saplanmıyor. Elle tutacak yer de yok. Yazın yüzümüze gözümüze dolan toprak günü kurtarıyor. Donmuş toprak tırmanışı! Daha güzel tutuş veren bir şey yok sanki rotada. 3.ip boyu rahat. Başında kısa miks etap sonrasında sol sağ yapıp rotadaki 2. büyük sete çıkıyoruz. Dümeni devralma sırası Uğur da. Rotanın sonu gözüküyor artık, 80 metre yukarda. Kulvar halini almış. Başında ortasında sonunda 4-5 metrelik miks etaplar var. Zorluyor baya. Uğur nasıl geçmiş burayı basacak yer yok, slab. Lider geçmek kasarmış helal olsun Uğur a. Ellerim donuyor. Eldivenler su almaya başladı. Bu kadar toz karla uğraşacağımızı düşünmüyordum. 4. ip boyunun sonunda tek parmak eldivenleri geçiriyorum hemen. Sobaya basmışım gibi sanki. Hemen ısınıyorum. Mutluluk. Son ip boyunu tek parmaklarla tırmanıyorum. Zirve, plato şeklinde bembeyaz bir düzlük. Rotaya girmemizden bu yana 8 saat geçmiş. Saat daha 2. Güneş tepemizde. Ortam güzel. Biraz oturmamızda sakınca yok. Kamp 1 saatlik mesafede."

Ocak ayında Kaletepe Kuzey Yüzünü çıkmamızın ardından Uğurla çıtayı biraz yükseltmek istedik. Sarımehmetlere yakınlığı, rotanın kısa, zor kısmının başta olması bizi Ortaburun kuzeydoğu yüzüne itti. Kafalar rahat, mental yerindeydi. Dersimize iyi çalışmıştık. İlk gün sallana sallana 4 saatte( çekim yapmak için her yarım saatte bir durmamız gerekti) kamp alanına gitsek de her şey yolundaydı. Rotanın girişindeki slab etap kar altındaydı düşündüğümüz gibi. Bu bize yarım ip boyluk zaman kazandırmıştı. Sonrasında istasyon kurup, ipe girdik. İp boyları şu şekilde geldi.

1.ip: M4, 15m
2.ip: M4, 30-40 derece kar, 55m
3.ip: M2, 40-50 derece kar, 60m
4.ip: M3, 40-50 derece kar, 40m
5.ip: M3, 40-50 derece kar, 40m

Rotanın başında direk kazmanın kayaya değmesi gerekiyor. Kilidi geçene kadar da 25-30 metre boyunca çekemiyorsunuz. Kilit etap sağlam ve güzel emniyet imkânı sunmakta. Zevkli bir tırmanış. Sonrasında rota yatıyor ve büyük sete çıkıyor. Yer yer miks etaplar geçerek genelde toz karla boğuşarak zirve platosuna varıyorsunuz sonunda. Yanımızda sikke bulunmasına rağmen tırmanışta hiç sikke kullanmadık. Doğal emniyet imkânı mükemmel. Hemen hemen her istasyonda ya bir ağaç ya da omzumuz genişliğinde baba vardı.

Miks tırmanışta çok fazla tecrübemiz olmamakla birlikte dereceleri hissettirdikleri ölçüde vermeye çalıştık. Alpin derecesi de olsa olsa AD+ olur dedik. Rota boyunca aldığımız görüntülerle de kısa film hazırlayıp tırmanışı biraz olsun anlatmaya çalıştık.

Umarım beğenirsiniz. İyi seyirler.

Umut Şenliol
usenliol[at]gmail[nokta]com

Editör Notu: Yazıda kullanılan tüm fotoğraflar Umut Şenliol ve Uğur Kıroğlu'nun kişisel arşivlerinden alınmıştır.