Donmuş şelaleleri tırmanmak için gittiğimiz Erzurum Uzundere’de işler tam istediğimiz gibi gitmeyince tırmanışa doyamayıp, hafta içi Yücel Bagatur ile aldığımız ani ve ortak karar sonucu rotamızı Uludağ’a çeviriyoruz. Özbay Kulesi’ne karşıdan bakıldığında kulenin solunda yer alan dik dihedral hat son iki yıldır aklımın bir köşesinde yatıyordu. Bu yıl mental ve fiziksel olarak kendimi hazır hissetmemin üstüne bir de Yücel Abi’nin partnerliği eklenince rotayı denemeye karar verdik.
Cumartesi öğlen saatlerinde Keşiştepe'de çanağa gelmeden Özbay Kulesi’nin yakınlarına çadırımızı kuruyoruz. Her ne kadar daha ilk andan itibaren karşılaştığımız hava koşulları canımızı epey sıksa, rüzgar 35-40 km/h hızla esse de tüm bu olumsuzluklara rağmen hattı denemeye karar veriyoruz.
Birinci Gün: 14.30’da rotanın altına gidip, sadece bir takozdan oluşan giriş istasyonumuzu kuruyoruz. Rotanın girişinde soldaki çatlaktan yükseliyorum ve yaklaşık 4 metre yükseldikten sonra kazmamı sağdaki ince çatlağa iyi yerleştiremeyip, düşüyorum. Girişte ara emniyet imkânı iyi, küçük boy friendler iş görüyor fakat rotanın devamını da düşününce daha sonra girişteki geçişe ara emniyet olarak sikke çakıyorum (sikkeyi girişte bıraktık). Biraz dinlenip tekrar girdiğimde girişteki etabı sorunsuz bir şekilde geçsem de bu sefer de 10 metre kadar yükseldiğimde ayakta durabildiğim fakat hafif negatif ve slab geçişte takılıp kalıyorum. Şiddetli rüzgarda adeta soğuktan aptallaşan bedenimle üç denemede de geçemeyip geri hamle yapıyorum. Rüzgârın şiddetinin de iyice artması ile birlikte hava sıcaklığı epey bir düşüyor ve inme kararı alıyoruz. Ertesi gün en kötü yandaki rotadan sete çıkıp ip inişi ile malzemeleri toplarız deyip ipe oturuyorum, oturur oturmaz son yerleştirdiğim iki malzeme yerinden çıkıyor (neyse ki bir altındaki malzeme iyi yerleşmiş durumda). Yücel Abi’den hızlıca indirmesini istiyorum. Yerinden çıkan malzemelerden dolayı ipi çekemiyoruz ve istasyona sabitleyip ipi rotada bırakıyoruz.
İkinci Gün: Pazar sabahı hava mükemmel, tamamen açık, rüzgâr yok! Havanın biraz ısınmasını bekliyoruz. Saat 11.00’de malzemeleri toplama hedefi ile ilk ip boyuna tekrar giriyorum (ipi istasyona sabitlediğimiz ve hamleleri de ezberlemiş olduğum için ilk 10 metreyi rahatça geçiyorum). Geldik yine ilk kilit etaba… Biraz aranıyorum ve kazma için -çok güven vermese de- yerleştirecek bir yerler bularak yükseliyorum. Kayadan çıkan saçak yapılı bitkiye kazmamı saplıyorum (bitkinin orada olması hem avantaj hem de içinden çıktığı çatlağı kapatması sebebiyle dezavantaj teşkil ediyor). Eğimin hafif azalması ve otlardan ve ince çatlaklardan sonrasının daha kolay olacağını düşünerek bir süre emniyetsiz yükseliyorum. Uzaktan baktığımızda dihedralin çatlaklı bir şekilde gittiğini düşünüyorduk fakat karşılaştığım manzara gözümü baya korkutuyor. Ayakta durabildiğim bir pozisyonda bir adet kısa bıçak sikke çakıyorum. Devamında ise ara emniyet imkânı iyi. İki ara emniyet malzemesi daha yerleştirdikten sonra sol tarafı tamamen slab olan dihedrali, tutuşu zayıf ve hafif çürük kayalara kazmamı yerleştirerek geçiyorum (çürük kayalar etrafındaki kardan dolayı biraz donmuş durumda bu da işimizi bayağı kolaylaştırdı). Devamı görece yatık fakat çürüklük hat safhada! Uzun düşüş ihtimalinin getirdiği gerginlik ile 5-6 metre kadar emniyetsiz geçerek Özbay Kulesi’ndeki geniş sete çıkıp rahat bir nefes alıyorum. 10 metre kadar kolay kar etabından yükselerek istasyon kuruyorum.
Bir sonraki ip boyunda Yücel Abi gidiyor. Girişi yatık, kolay etaplardan 5 metre kadar yükselip bu ip boyunun zorluk derecesini veren (M4) 3 metrelik dik ve zayıf ayak bulunan etap öncesi ara emniyet olarak universal sikke çakıyor. İlk denemede sağ kazması atıyor, kısa ama sıkı bir düşüş! Hiç bir şey olmamış gibi tekrar girip bu sefer sorunsuz bir şekilde geçiyor. Devamı yatık fakat kar çok sert değil, kazmalara çok yük vermeden ayaklarla yükselerek ip boyunu ikimiz de sorunsuzca bitirip Özbay Kulesi’nin tepesinde rotanın bitmiş olmasının verdiği rahatlık ile biraz keyif yapıyoruz. Alt ekibimiz olmadığından fotoğraf ve videolar maalesef biraz kısır.
Rota Künyesi
Rotanın ismi: ‘’Gundi’’
Bölgesi: Keşiştepe, Özbay Kulesi
Rota uzunluğu (mt.): 70m
Toplam ip boyu: 2 ip boyu
Stil (Geleneksel/Alpin Spor/ Kar-Buz): Miks
Genel zorluk derecesi: VI, M6+
İlk Çıkış mı: Evet
Çıkış Tarihi: 23.02.2020
Ekip: Yücel Bagatur
Eren Mücahit Bilbay
Tırmanış süresi: 3.5 saat
Kullanılan teknik malzemeler: 60m ip (8mm), mikro-küçük ve orta boy YYKM*, tam set takoz, muhtelif sikkeler, endless ve perlonlar, teknik kazmalar, kramponlar ve kişisel emniyet ve koruyucu ekipmanları
Hava durumu:
1. Gün: kapalı ve rüzgarlı, sıcaklık -17
2. Gün: açık ve güneşli, sıcaklık -6
İp Boyu Uzunluk Max. Zorluk
1.İp Boyu 40m M6+
2.İp Boyu 30m M4
İniş: Etik Ol rotasının istasyonuna inip, arkadaki kar sırtına bağlanarak kampımıza varıyoruz.
İletişim:
Eren Mücait Bilbay
enoktamucahitbilbay[at]gmailnoktacom
*YYKM: Yay Yüklemeli Kam Mekanizması. Spring Loaded Camming Device - SLCD. Türkçe literatürde yaylı sıkıştıraç olarak da geçen, ülkemizde en çok friend marka ismi ile bilinen emniyet aletleri